سطح بندی میزان توسعه یافتگی اجتماعی-اقتصادی استان خراسان شمالی با استفاده از مدل تاپسیس
نویسندگان
چکیده
مقدمه و هدف پژوهش: برنامه ریزی منطقه ای یکی از مباحث مهم و از ضروریات توسعه مناطق است که در دهه های اخیر از سوی پژوهشگران مورد توجه قرار گرفته است. یکی از روش های مختلف درجه بندی مناطق از نظر توسعه یافتگی به کارگیری شاخص های اجتماعی و اقتصادی و استفاده در مدل تاپسیس می باشد. در این مقاله با بهره گیری از روش فوق به مطالعه و ارزیابی میزان توسعه یافتگی اجتماعی-اقتصادی شهرستان های استان خراسان شمالی پرداخته می شود و با تعیین درجات توسعه هر یک از شهرستان ها، تشخیص جهت و نوع توسعه نیز امکان پذیر می شود. نتایج این تحقیق می تواند برای تصمیم سازی مسئولان مؤثر واقع شده و در نهایت، توسعه عدالت اجتماعی را محقق سازد. روش پژوهش: روش پژوهش جهت تبیین وضع موجود و استدلال و تجزیه و تحلیل مفاهیم مورد استفاده، مبتنی بر رویکرد توصیفی-تحلیلی است که در یک کلیت منطقی در قالب فرآیند علمی پژوهش صورت می پذیرد. به منظور تعیین درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان مورد مطالعه، با توجه به اهمیت شاخص ها، ابتدا شاخص های اجتماعی و اقتصادی مرتبط با موضوع پژوهش بر اساس اطلاعات استخراج شده از سالنامه آماری 1390 جمع آوری شده، آن گاه با بهره گیری از مدل تاپسیس رتبه شهرستان ها تعیین گردیده و سپس نتایج، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: نتایج یافته های پژوهش حاکی از آن است که در سال 1392 شهرستان بجنورد دارای رتبه نخست به لحاظ میزان توسعه یافتگی است. این شهرستان به دلیل مرکزیت اداری-سیاسی به عنوان قطب رشد منطقه، امکانات، خدمات و نیروی انسانی متخصص را از نواحی پیرامونی استان به سمت خود جذب کرده و به این ترتیب برتری آن بر ساختار فضایی استان حفظ شده است. همچنین شهرستان مانه و سملقان رتبه هفت را در بین هفت شهرستان کسب کرده است که بیانگر وجود تفاوت و شدت نابرابری در میزان بهره مندی از مواهب توسعه است. نتیجه گیری: در این مطالعه به این نتیجه رسیده شد که رویکرد حاکم بر ساختار فضایی استان خراسان شمالی، الگوی توسعه مرکز-پیرامون است. حجم بیشتر سرمایه گذاری های زیربنایی و صنعتی را شهر بجنورد به عنوان مرکز استان از آن خود نموده است و مقدار اندکی از آن نصیب شهرستان های پیرامونی و مرزی استان می شود؛ بنابراین توجه به برنامه ریزی فضایی به منظور نیل به توسعه و پیشرفت متعادل منطقه ای، ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
منابع مشابه
سطحبندی میزان توسعه یافتگی اجتماعی-اقتصادی استان خراسان شمالی با استفاده از مدل تاپسیس
مقدمه و هدف پژوهش: برنامهریزی منطقهای یکی از مباحث مهم و از ضروریات توسعه مناطق است که در دهههای اخیر از سوی پژوهشگران مورد توجه قرار گرفته است. یکی از روشهای مختلف درجهبندی مناطق از نظر توسعه یافتگی بهکارگیری شاخصهای اجتماعی و اقتصادی و استفاده در مدل تاپسیس میباشد. در این مقاله با بهرهگیری از روش فوق به مطالعه و ارزیابی میزان توسعه یافتگی اجتماعی-اقتصادی شهرستانهای استان خراسان شما...
متن کاملتحلیل و ارزیابی سطوح توسعه یافتگی شهرستانهای استان خراسان شمالی با استفاده از مدل TOPSIS
هر جامعه ای در راه توسعه تلاش می کند، زیرا توسعه هدفی است که اکثر مردم آن را ضروری می دانند. فراهم نمودن زمینه برخورداری از خدمات مختلف اقتصادی، رفاهی و زیر بنایی، تسهیلات اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی از اساسی ترین شاخص های برنامه ریزی در هر واحد برنامه ریزی به ویژه شهرستانها است.هدف از مقاله حاضر تعیین درجه توسعه یافتگی شاخص های اقتصادی، آموزشی، درمانی و زیربنایی شهرستانهای استان خراسان شمالی بود...
متن کاملتحلیل و اولویت بندی درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان لرستان با استفاده از تکنیک تاپسیس
ایجاد توازن و هماهنگی در بین مناطق مختلف جغرافیایی از نظر برخورداری از امکانات و خدمات، از مصادیق بارز توسعه یافتگی به شمار می رود. برای ایجاد این توازن و تعادل و به منظور شکل دادن فضاهای مناسب و همگون، بحث برنامه ریزی منطقه ای مطرح شده که اولین گام در برنامه ریزی منطقه ای، شناخت نابرابریهای اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی نواحی مختلف می باشد. هدف از تدوین این مقاله، سطح بندی و تعیین میزان نابرابری...
متن کاملسطح بندی توسعه یافتگی شهرستانهای استان اردبیل
لازمه برنامه ریزی منطقهای، شناسایی جایگاه توسعه یافتگی هر منطقه (یا شهرستان) نسبت به یکدیگر میباشد. بر این اساس با روش توصیفی- تحلیلی و کمی، وضعیت شهرستانهای استان اردبیل به لحاظ شاخصهای فرهنگی، اقتصادی، زیربنایی و بهداشتی و درمانی، با استفاده از سالنامهی آماری 1391 استان، مورد مطالعه قرار گرفته است. باتوجه به روابط درونی معیارهای توسعه، از روش ANP، میزان اثرگذاری و ضریب اهمیت شاخصهای موج...
متن کاملسطح بندی توسعه یافتگی شهرستانهای استان اردبیل
لازمه برنامه ریزی منطقهای، شناسایی جایگاه توسعه یافتگی هر منطقه (یا شهرستان) نسبت به یکدیگر میباشد. بر این اساس با روش توصیفی- تحلیلی و کمی، وضعیت شهرستانهای استان اردبیل به لحاظ شاخصهای فرهنگی، اقتصادی، زیربنایی و بهداشتی و درمانی، با استفاده از سالنامهی آماری 1391 استان، مورد مطالعه قرار گرفته است. باتوجه به روابط درونی معیارهای توسعه، از روش ANP، میزان اثرگذاری و ضریب اهمیت شاخصهای موج...
متن کاملسطح بندی میزان برخورداری شهرستان های استان خراسان جنوبی به لحاظ شاخص های توسعه با استفاده از مدل تاپسیس
با توجه به ضرورت توسعه یکپارچه ناحیه ای ،تحلیل وابستگی سکونتگاههای انسانی در سطوح نواحی ، اساس کار در هر برنامه ریزی محسوب می شود.این پژوهش بر آن است تا با استفاده از مدل تاپسیس که یکی از تکنیک های خانواده تصمیم گیری چندمعیاده محسوب میشود ، به سطح بندی و تعیین میزان توسعه یافتگی اجتماعی اقتصادی شهرستان های استان خراسان جنوبی بپردازد.
منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مطالعات مدیریت شهریISSN
دوره 5
شماره شماره 3 (پیاپی 15) 2013
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023